Jak brytyjskie prasowe tv-guide'y radzą sobie w epoce bezpłatnego i wszechobecnego EPG?
TV Choice
Z cyrkulacją na poziomie powyżej 1,2mln egzemplarzy, TV Choice jest wiodącym brytyjskim tygodnikiem z programem TV. O jego powodzeniu decyduje głównie niska cena (choć wahającą się w ciągu ostatnich lat, tygodnik musiał reagować na zmiany u swojego głównego konkurenta, o którym za chwilę) i wysoka względem niej jakość. Czerwone logo, niebieskie tło głównego zdjęcia oraz krzykliwe czcionki na okładce podpowiadają, które międzynarodowe wydawnictwo odpowiada ze ten tytuł.
Tygodnik jest regionalizowany (więcej o tym ciekawym zjawisku w brytyjskiej prasie tv napisałem w poprzednim omówieniu RadioTimes i TVTimes), a ja mam do dyspozycji dwa numery z regionu "England" z lat 2013 i 2015. Porównując wydanie jakie zakupiłem w Londynie w 2015 ze starym z 2013 roku widać, że w magazynie w ostatnich latach przybyły loga kanałów.
Brytyjscy widzowie nie są w ogóle przywiązani ich obecności na ekranie, tak jak wszędzie indziej w Europie. Do dziś główne kanały BBC, ITV i C4 nie wyświetlają logotypu w trakcie emisji. Widownia doskonale jednak je zna. Zmiana w tygodniku ma więc tylko znaczenie estetyczne.
Strona z "Main channels" z 2013
i z 2015:
Jak we wszystkich przewodnikach tv w UK, tu również spotykamy dwunastogodzinny format czasu, obok nazwy podany numer kanału w dekoderach i telewizorach, jak również zachowany wyraźny podział na grupy: 5 głównych kanałów, programy Freeview, płatne kanały tematyczne, a na końcu premium - filmowe i sportowe.
W UK tygodnik zajmuje segment budżetowy. Jednak jestem przekonany, że w polskiej klasyfikacji magazyn plasowałby się zapewne wyżej od Tele Tygodnia. Dlaczego?
Oto kolejne strony z kanałami Freeview i dalsza z kanałami tematycznymi Sky.
Liczba omówień i sposób wyeksponowania prime-time robi wrażenie! Odpowiednia liczba gwiazdek przy tytule służy ocenie filmów. Gęsto od nich robi się na ostatniej, ósmej stronie listingów, gdzie znalazły się kanały filmowe Sky. Nie wszystkie niestety, w związku z czym zastosowano ciekawy zabieg - zamiast jednego kanału Sky, w ostatnim polu podano tytuły filmów z prime-time'u czterech kanałów Sky Movies.
Brak jest też kanałów dziecięcych i na to nie znaleziono żadnego sposobu. Zaoszczędzone miejsce zostało przeznaczone na rubryki o Coronation Street, Emmerdale i Eastenders - mydlanych operach, których bohaterowie trafiają na niemal każdą kolejną okładkę TV Choice.
Nie jest prawdą, że by zagadać Brytyjczyka wystarczy temat pogody. Mieszkańcy Wysp uwielbiają gadać o tym, co widzieli w "telly" poprzedniego wieczoru, najczęściej właśnie o jednej z trwających od dekad mydlanych oper. Aczkolwiek prawda, coraz częściej wymieniają się oświadczeniami, na któym wątku przestali je oglądać. "Kiedy zmarła Amanda, skończył się dla mnie ten serial."
TV Choice (ukazuje się od 1999r.)
tygodnik (sobota-piątek)
84 strony
58 kanałów TV,
papier: magazynowy, sztywniejsza okładka, druk budżetowy
wydawnictwo: H.Bauer
Cena: 50p (0,5 GBP)
Format: 210 x 278 mm
Omówiony przed chwilą TV Choice, powstały pod koniec lat 90., podjął rywalizację z o wiele starszym tytułem - ukazującym się od 1991r. "What's on TV", dziś sprzedawanym w nieco ponad 1mln kopiach tygodniowo. Co bardzo ciekawe, wcześniej w UK działały tylko dwa tygodniki programowe (Radio Times i TV Times)! Ów rok okazał się przełomowym dla ery wielokanałowej telewizji komercyjnej.
W 2014 do struktur "What's on TV" włączony zlikwidowany tygodnik TV Easy. Mam do dyspozycji numery z 2013 i 2015, gdzie zmiana jest wyraźnie widoczna w zwiększonej objętości (z 92 do 108 stron) i liczbie kanałów TV. Tak jak w TV Choice, na łamach pojawiły się również loga stacji (być może jednak w WhatsOnTV zmiana ta zaszła przed Choice TV).
Oba tygodniki mają bardzo podobny układ kanałów i przejrzystość - ponownie, w WhOnTV brak jest kanałów dla dzieci, za to również mamy rozbudowany przewodnik po mydlanych operach. Dla odróżnienia, na ostatniej stronie można odnaleźć program pięciu rozgłośni radiowych BBC. What's on TV również ma wydania regionalne (różnice programowe głównych kanałów w obrębie regionu danego wydania znajdują się w ramce pod ich kolumnami).
Main Channels z 2013 roku:
i kanały Freeview z 2013:
i te same strony w 2015r:
i dalej:
What's on TVtygodnik (sobota-piątek)
108 strony (2013: 92)
56 kanałów TV, 5 radiowych
papier: magazynowy, sztywniejsza okładka, druk budżetowy
wydawnictwo: Time Inc.
Cena: 58p (0,58 GBP)
Format: 210 x 280 mm
Dalej mamy tygodniki segmentu "premium", odróżniające się lepszym papierem od dwóch powyższych.
Czym jeszcze?
Reklamowany jako najlepszy dla Freeview, nie zapomina o kanałach płatnych i w sumie obejmuje 82 kanały.
W części magazynowej zwróciłem uwagę na mało miejsca poświęconego mydlinom - tylko jedna strona, w zamian aż cztery poświęcone na sport - w tym przejrzysty planer-nawigator po transmisjach na żywo wg. dyscypliny. Omówienia filmów tygodnia znajdują się na 7 kolejnych stronach.
Aż 10 stron przypada na codzienne listingi. Otwiera je oczywiście piątka "main channels", gdzie rzucają się w oczy szersze kolumny dla BBC1 i ITV1. Filmy wyróżnione są ramką (tak jak też w TV Times). W kolumnie po prawo dokonuje się małe marnowanie miejsca - zamiast omówienia, redakcja pozostawia puste pole na notatki i wyniki losowań loterii. Chociaż... po takiej liczbie omówień w kolumnach kanałów, nie pozostaje już nic do dodania. A jak komuś czegoś brakuje, to właśnie w przygotowanym polu może sobie dopisać :)
Kanały Freeview znajdują się na kolejnych dwóch stronach - nieco ściśnięte, ale ze sporą ilością omówień i wyeksponowanym prime-time.
Dalsze dwie pokazują program płatnych stacji tematycznych - Drama & Entertainment oraz Factual & Lifestyle. Bardzo pomysłowe nazwanie kategorii - pasuje do wszystkich zgromadzonych w niej kanałów. Dla odgraniczenia puli kanałów w kategoriach stosuje się kolorowe tła ramówek.
Przewrócenie stron dalej zaskakuje, bowiem ponownie zrobiło się luźniej - nie bez powodu: są tu kanały filmowe. Przy każdej pozycji ramówki znajduje się rating z 1-4 gwiazdek (można je spotkać na wcześniejszych stronach). Pojedyncze gwiazdki trafiają się niesłychanie rzadko!
Ostatnia para stron prezentuje po lewo, na zielonym tle - kanały sportowe, zaś po prawo - programy 9 stacji radiowych! Mała ramka na dole strony podaje częstotliwości dla pozostałych stacji komercyjnych w Londynie.
Na końcu listingów na niedzielę znajduje się rubryka z ramowym (pn-pt, so, nd) programem trzech kanałów dziecięcych, CBBC, CBeebies, CITV - umieszczonych w trzech kolumnach, a na końcu całego numeru - szpalta z opiniami widzów.
Tygodnik również jest regionalizowany, a ja posiadam edycję "England with regions".
Moim zdaniem, TotalTVGuide ma najlepszy faktor ceny do wartości - ilością omówień depcze po piętach Radiotimes'owi, będąc aż o połowę tańszym.
Total TV Guide
tygodnik (sobota-piątek)
100 stron
82 kanały TV + 9 kanałów radiowych (+3 kanały TV dziecięce)
papier: magazynowy, sztywniejsza okładka
wydawnictwo: H.Bauer Publishing
Cena: 1,10 GBP
Format: 220 x 300 mm
Kolejny magazyn w przeglądzie ma podejrzanie podobne logo, należy jednak do innego wydawnictwa:
TV&Satellite Week
Mam gdzieś w domu stare angielskie magazyny o telewizji satelitarnej. Oprócz artykułów o technice i tabel z parametrami kanałów, drukowały one też ramówki kanałów odbieranych tylko z anten satelitarnych. Mam silne wrażenie, że ten tygodnik, przynajmniej nazwą, do nich nawiązuje. Ale nie tylko w ten sposób...
Jednym z zagrożeń dla tygodników programowych po wprowadzeniu telewizji cyfrowej było udostępnienie EPG - elektronicznego przewodnika po programach. Szczególnie jest on rozpowszechniony w dekoderach brytyjskiej platformy Sky i spodobał się widzom.
TV&Satellite Week zaadoptowała w druku bardzo podobny, równie przejrzysty układ jako swój całostronicowy "Evening planner", którym rozpoczyna każdy dzień listingów. Wymienione są w nim wieczorne propozycje (od 7pm do 11pm) 47-miu stacji - głównych i najpopularniejszych tematycznych, z podaniem numeru kanału na dekoderach Sky (w tzw. Sky Guide).
Kolejna strona również wprowadza rewolucję - do 5 głównych stacji dołączono ramówkę Sky1 i czterech stacji cyfrowych. W szarej ramce między nimi znalazło się pole dla informacji o regionalnych różnicach programowych BBC i ITV i jako, że jest to wydanie regionalizowane England/Wales, w całości program walijskiego S4C (wym. "es peduar ek").
Prime-time na tej i kolejnych stronach również przypomina Sky Guide - tyle, że tytułom wyrównanym do szablonu godzin towarzyszą omówienia.
Kolejne strony to klasyka brytyjskich przewodników - czytelny układ, dobrze dobrana wielkość czcionki i właściwe momenty pogrubienia, kolorystyczne grupowanie tematyki i rating filmów. Co do ostatniego - tylko tu spotkałem dodatkowe oznaczenia skali zawartości treści: sex/violence/strong language.
Ostatnia strona listingów, ze stacjami sportowymi, znajduje się po lewej stronie. Z prawej zaś drukowany jest już evening planner na kolejny dzień (odsyłam na początek omówienia TV&Satellite Week). Uwzględniając parzystą liczbę stron na każdy dzień, można by lepiej zadbać o przyległość plannera do listingu danego dnia tygodnia. Nie spodziewałem się też, że "przegląd hitów tygodnia" znajdzie się już na stronach 2-3, czyli na okładce (sztywniejszej) i stronie zeszytu (miękkiej o mniejszej gramaturze) - w innych magazynach to miejsce zajmują reklamy, a przynajmniej "okładkę".
Na plus w części magazynowej: dwie strony omówień dokumentów, kolejne dwie z propozycjami Sky Box Set (ichnie PayPerView) i planner sportowy.
Na końcu numeru na dwóch sąsiednich stronach umieszczono ramowy program aż 10 stacji dziecięcych.
TV&Satellite Week
tygodnik (sobota-piątek)108 stron
98 programów TV +10 osobno kanałów dziecięcych
papier: magazynowy, sztywniejsza okładka
wydawnictwo: Time Inc.
Cena: 1,60 GBP
Format: 220 x 300 mm
Na koniec - dwa tygodniki będące dodatkami do dzienników, w obu przypadkach: do bulwarówek.
TV Magazine
Sobotni dodatek do The Sun reklamuje się jako "największy" brytyjski przewodnik TV. Co Redakcja miała na myśli? Na początek można ów slogan traktować zupełnie dosłownie - format papieru dorównuje samemu dziennikowi The Sun. Jako bezpłatny dodatek, korzysta też z jego cyrkulacji - średnia sprzedaż codzienna wynosi ponad 2,5mln egzemplarzy (różne dane), co z dużym zapasem stawia go ponad samodzielnymi tygodnikami tv.
O wielkości stanowi też liczba podawanych stacji - w tym tygodniku jako jedynym spośród wszystkich oferowanych w UK w druku, odnajdziemy ich aż 100!
Stłoczono je na sześciu dziennych stronach, a właściwie - czterech, bo nie zapomniano tym, by tradycyjnie piątce "main channels" z dodatkowym Sky1 poświęcić całe dwie pierwsze, czyniąc ich ramówki gigantyczne. Zakupione w Londynie wydanie jest regionalizowane z terenami przygranicznymi Walii, jako że pod 5 głównymi stacjami znajdziemy regionalne wariancje BBC i program S4C.
6 stron poświęconych jest "mydlinom", a osiem stron w środku numeru (do wyrwania) przeznaczono na rozrywkę dla dzieciaków. Dziwi mnie przy tym, że gdzieś zupełnie "wcięło" program na dziecięce kanały - zwłaszcza, że materiały w "The Fun for kids" nawiązują do postaci z kreskówek i filmów dla małych widzów. Ale 101 kanałów to i tak już dużo...
W 2016 magazyn zmienił winietę, ciekawe czy również zawartość?TV Magazine
tygodnik (sobota-piątek)
dodatek do sobotniego wydania The Sun
72 strony
101 programów TV (naj)
papier: gazetowy
Format: 220 x 300 mm!
TV Extra
Dla balansu zajrzyjmy więc do tygodnika, który zawiera najmniej stacji. Jakimś cudem wpadł mi w ręce "Daily Star" ze swoim dodatkiem TV, którym początkowo pogardziłem, co połowa zaledwie 48-stonicowego pisemka przypomina "Panią Domu" czy inne kobiece pismo, ale ostatecznie stwierdziłem, że "brzydkie kaczątko" wśród brytyjskich TV-guide'ów też ma swoje ciekawostki, które o czymś jednak świadczą.
Dzienne listingi obejmują w TVExtra tylko dwie strony, przy pierwszym spotkaniu sprawiające wrażenie, że obejmują tylko główne kanały. Diabeł tkwi w szczegółach. Pod programem piątki głównych kanałów drukowane są skrócone programy regionalnych kanałów: regionalnych wersji BBC i ITV - STV (Szkocja), UTV (Irlandia Północna), praktycznie cały S4C (Walia) i pierwszego programu tv irlandzkiej - RTE1. Tygodnik ma więc jeden wariant na cały kraj.
Pozostałe kanały znajdują się w ramce po prawo - są nimi najpopularniejsze kanały cyfrowe oraz... erotyczny Television X.
Magazyn cechuje fatalny druk, na zdjęciach powodujący powstanie efektu "śniegu", znanego notabene z analogowej telewizji :)
TV Extra
tygodnik (niedziela-sobota)
dodatek do niedzielnego wydania Daily Star
48 stron
17 programów TV
papier: magazynowy, druk budżetowy
Mając wypakowane kanałami Freeview, Freesat, platformę sky i kablówki, brytyjscy widzowie są najbardziej uprzywilejowani w Europie. Pomimo tego, żaden z omówionych tygodników nie publikuje nawet połowy wszystkich transmitowanych w kraju stacji. Wydawnictwa stawiają na jakość omówień i przywiązanie widzów do określonej puli stacji telewizyjnych, przy czym na informacyjne i muzyczne, a niekiedy również dziecięce nie ma miejsca.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz